กรณีศึกษา: เว็บไซต์ร้านอาหารแห่งหนึ่ง – ส่ง SMS โดยไม่ได้รับความยินยอม

ลักษณะธุรกิจ

       ร้านอาหารขนาดกลางในกรุงเทพฯ ที่มีระบบสั่งจองโต๊ะออนไลน์ผ่านเว็บไซต์ของตัวเอง โดยมีการเก็บข้อมูลลูกค้า เช่น

• • ชื่อ-นามสกุล

  • เบอร์โทรศัพท์

  • วันที่และเวลาที่จอง

  • คำร้องพิเศษ (เช่น ไม่ทานเนื้อสัตว์)

เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างไร?

       หลังจากที่ลูกค้าได้จองโต๊ะอาหารผ่านระบบเว็บไซต์ของร้านแล้ว ภายในไม่กี่วันถัดมา ลูกค้าเริ่มได้รับ ข้อความ SMS โฆษณาโปรโมชั่นร้านอาหารแบบต่อเนื่อง โดยที่:

• • ไม่มีการขอ “ความยินยอม” ในการส่งข้อมูลทางการตลาด

  • ไม่มี checkbox หรือคำชี้แจงใด ๆ บนหน้าแบบฟอร์มจอง

  • ไม่มีทางเลือกให้ลูกค้าปฏิเสธการรับข้อความเหล่านี้

       ลูกค้ารายหนึ่งจึงแจ้งเรื่องไปยังสำนักงานคณะกรรมการคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล (PDPC)

ข้อผิดพลาดสำคัญที่พบ

ไม่ได้ขอความยินยอม (Consent)

• • • ร้านอาหารใช้ข้อมูลเบอร์โทรไปทำกิจกรรมทางการตลาด โดยไม่ขอความยินยอมล่วงหน้า

ไม่มีนโยบายความเป็นส่วนตัว

• • • ไม่มีการแจ้งลูกค้าว่าข้อมูลจะถูกนำไปใช้อย่างไร หรือเก็บไว้นานแค่ไหน

ไม่มีระบบให้ลูกค้า “ถอนความยินยอม” หรือ “ยกเลิกรับข่าวสาร”

บทลงโทษและผลกระทบ

• • บทลงโทษทางปกครอง ถูกปรับ 200,000 บาท (ตามประกาศของสำนักงาน PDPC)

  • ได้รับคำสั่งให้ปรับปรุงแบบฟอร์มจองโต๊ะและระบบจัดการข้อมูล

  • เสียความเชื่อมั่นจากลูกค้า และมีการวิจารณ์บนโซเชียลมีเดีย

  • ต้องแจ้งลูกค้าทั้งหมดเกี่ยวกับวิธีถอนการยินยอมย้อนหลัง

บทเรียนสำคัญจากกรณีนี้

สรุป: การตลาดที่ไม่ขอความยินยอม = เสี่ยงโดนปรับหนัก

กรณีร้านอาหารนี้เป็นตัวอย่างของความเข้าใจผิดที่ว่า “ลูกค้าจองแล้ว = ยินยอมทุกอย่าง”
ความจริงคือ ต้องมีการขอความยินยอมแยกต่างหาก สำหรับทุกกิจกรรมทางการตลาด

คำแนะนำเพิ่มเติม:

• • ควรมีข้อความแนบในแบบฟอร์มจอง เช่น

    □ ฉันยินยอมรับโปรโมชั่นและข่าวสารจากร้านผ่าน SMS หรืออีเมล

  • ห้ามติ๊กถูกล่วงหน้า (pre-ticked)

  • หมั่นตรวจสอบนโยบายการใช้ข้อมูล และอัปเดตระบบให้รองรับ PDPA

หากคุณต้องการ:

• • แบบฟอร์มขอความยินยอม (Consent Template)

  • หน้า Privacy Policy สำหรับร้านอาหาร

  • Infographic สรุปเคสนี้อย่างเข้าใจง่าย

บอกแชทได้เลยครับ ยินดีจัดให้ครับ